Geachte leden van de Tweede Kamer der Staten Generaal

Binnenkort moet u stemmen over het wetsvoorstel ‘Wet tijdelijke maatregelen covid-19’. Ik wil u met klem vragen om tegen te stemmen. Het aannemen van deze wet trapt namelijk een deur open die we niet meer terug in de scharnieren krijgen. In het kort vind ik dit: 

• De situatie is niet ernstig genoeg om fundamentele grondrechten te mogen beperken;
• er is geen enkele reden om ons democratisch wetgevingsproces opzij te zetten want er zijn alternatieven; 
• zonder inspraak van het parlement zijn de vergaande bevoegdheden van de minister een risico op willekeur en onrechtmatigheid;
• de wet wordt verlengd totdat er een vaccin is ontwikkeld. Dit beleid is onzeker én gecompromitteerd door financiële belangenverstrengeling. 

Is de huidige situatie ernstig genoeg? 

Op grond van deze wet krijgt de minister een vrijbrief om vrijheidsbeperkende maatregelen te nemen, zonder dat het parlement wordt geraadpleegd.

Voor een beperking van de grondrechten is proportionaliteit essentieel. Die proportionaliteit zie ik niet. Het aantal positieve testen loopt weliswaar op maar het leidt niet tot meer ziekenhuisopnames of IC-opnames. Als de huidige situatie reden is om fundamentele grondrechten te beperken, dan ben ik bang voor de toe-komst. Ik ben bang dat onze grondrechten worden uitgehold en we onze vrijheid steeds meer gaan verliezen. Want zo voel ik me nu. Dat ik mijn vrijheid aan het verliezen ben. Omdat ik een strafblad kan krijgen als ik iemand op straat een knuffel geef, en ik niet precies weet hoe ik nou m’n verjaardag mag vieren. Ik ben nooit bang voor de politie geweest, maar sinds de noodverordeningen voel ik zelfs wantrouwen naar mensen met een hesje. 

Zijn de alternatieven onderzocht? 

Bij elke ‘opleving’ van het virus dat als zodanig door de minister wordt gekwalificeerd, kunnen straks de teugels weer worden aangehaald. Dat voelt als een zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Te meer nu het parlement in het wetgevingsproces opzij wordt gezet. Is dat wel echt nodig? Er zijn namelijk gewoon alternatieven waarbij de regering snel kan schakelen mét in-spraak van het parlement. Zoals een bekrachtiging stelsel. Zijn die alternatieven onderzocht? Er is veel onenigheid over de proportionaliteit van de maatregelen, de wijze waarop het virus wordt verspreid en welke maatregelen nu écht helpen. Juist nu het land wordt bestuurd op basis van minimale informatie, hebben we maximale inspraak nodig. We moeten niet de macht aan één minister geven! 

Wie is straks verantwoordelijk?

Volgens de vangnetbepaling mag de minister ook maatregelen treffen die niet in het wetsvoorstel zijn opgenomen, maar dan moeten ze wel daarna aan de Tweede Kamer worden voorgelegd in een concept wet. Als de Tweede Kamer deze wet vervolgens niet aanneemt, moet de minister zijn regeling weer intrekken. Ik vind deze volgorde erg spannend, omdat de maatregelen dan al zijn gehandhaafd - met alle gevolgen van dien. Bovendien is deze handelwijze niet ongevoelig voor politieke belangen. En wie is straks verantwoordelijk voor de schade als gevolg van oneigenlijk beleid? 

Tijdelijkheid of doelmatigheid?

Ik las in de Memorie van Toelichting dat deze wet verlengd kan worden omdat het onduidelijk is wanneer er een vaccin beschikbaar komt. De minister volgt dus de koers van het WHO: we kunnen pas terug naar normaal als er een vaccin is. Hoe lang duurt dat nog? Ik heb begrepen dat er nog nooit een Corona vaccin is gemaakt!  Hoe weten we zeker dat het vaccin 100% veilig is? En hoe wordt onafhankelijkheid gewaarborgd als er op het hoogste niveau zulke grote financiële belangen een rol spelen? 

Stem tegen en zoek naar een alternatief. 

Het aannemen van deze wet trapt een deur open die we niet meer terug in de scharnieren krijgen. Rechten die we weg geven, krijgen we nooit meer terug. Het normaliseren van het schenden van grondrechten zal van kwaad tot erger leiden. Ik smeek u een moment visueel van de trein te stappen die op hol sloeg toen u er in zat en uzelf af te vragen wat deze wet betekent voor onze kinderen en kleinkinderen. Als er een moment is dat uw invloed er toe doet, is het nu. Nu moet u het doen. Want deze brief onder de aandacht brengen is het enige wat ik kan doen. 

Stem tegen. En ga daarna in debat over een wijze waarop de regering met gepaste snelheid kan ingrijpen mét de goedkeuring van het parlement. Bijvoorbeeld door middel van een bekrachtiging stelsel. 

Met vriendelijke groet,

Klimaaterkenner (met dank aan de kleine activist)