Ben ik “geradicaliseerd”? Dat zegt men de laatste tijd weleens. De kranten schrijven het op, de commentatoren praten het na. Mijn opvattingen zouden “extremer” zijn geworden. De koers van FVD zou zijn “veranderd.” Maar is dat inderdaad zo? Ikzelf herken me daar totaal niet in.
Over immigratie uit Afrika en het Midden-Oosten denk ik nog steeds hetzelfde: ik ben ertegen. Waar het gaat om de onbetaalbare en onzinnige klimaatplannen, de euro, de EU of de onvermijdelijkheid van een NEXIT is er niets veranderd. Ook over belastingen, referenda en moderne architectuur zijn de standpunten al jaren stabiel.
Toch is de kritiek op onze partij verhevigd. De aanvallen worden venijniger, de verwijten gaan meer richting ‘ontspoord-zijn’ dan ‘niet-mee-eens-zijn’. Maar ik denk dat dit alles niets te maken heeft met bovengenoemde hoofdonderwerpen. Het gaat om corona. Nog nooit was de druk om in de pas te lopen op enig maatschappelijke kwestie zo groot als heden ten dage op dit thema. Wie durft in te gaan tegen de mainstream haalt zich de spot en razernij op de hals van kartelpolitiek, big pharma en big tech, van opiniemakers, cartoonisten, modieuze meelopers in de media, enz.
Maar in feite heeft onze partij dus op ieder thema koers gehouden. FVD heeft het meest vastomlijnde partijprogram dat er is: alleen wíj hebben onze ideeën in meer dan 12 boeken opgetekend, uitgewerkt, doorontwikkeld. Kom daar maar eens om bij CDA of VVD! Echter: sinds anderhalf jaar heeft zich inderdaad een nieuwe, onvoorziene situatie voorgedaan (puur en alleen dáárom al is die gedachte van een ‘andere koers’ trouwens ook onzinnig: er wás helemaal geen koers op dit thema dat tot begin 2020 niet bestond!). Die nieuwe situatie dus, dat nieuwe thema: het is op dit moment allesbepalend. Alle woede, alle kritiek gaat om ons standpunt over het Chinese virus.
Wat zijn nu precies de feiten?
Lees verder op de site van mijn partij:FvD
Reacties
Een reactie posten