𝙆𝙡𝙞𝙢𝙖𝙖𝙩𝙚𝙧𝙠𝙚𝙣𝙣𝙚𝙧

Nr 33 te diep gezonken: welnee! Na een lange droge, zonnige en warme periode kwam de eerste bui met regen van betekenis als een zegen. Mijn wollige vrienden Bo en Eddy eten ook graag lekker en het dorre droge gras in hun wei wordt nu snel mals en frisgroen met een heerlijke Zeeuwse zilte smaak. Echter regen komt altijd ongelegen. Regen went nooit en al snel heb ik er letterlijk de pleuris aan, vooral als ik op de fiets zit of een prachtige uitspatting geplanned heb met de Bianchi.  De heren (natuur)geleerden juichen de bakken neerslag echter royaal toe. Het te lage grondwaterpeil in hun ogen kan dan weer stijgen. Te laag, te hoog, te koud, te warm, te droog, te nat...Eigenlijk word ik er een beetje moe van. Dat eindeloze gemieter over het klimaat. Alsof wij als nietige wezens daar iets aan zouden kunnen doen: waanzin. Het klimaat is toch al (miljoenen) jaren aan verandering onderhevig!? Vooral door de stand van de zon. Klimaat is score van een langjarig gemiddelde. Van ijstijden naar t